Bas is geduld. Bas is toewijding. Bas is een soort monnik. Hij werkt met de elementen van de natuur, plant alles als een ninja en laat dan tóch nog een heleboel toeval binnen. Bas maakt zijn kunst met vuur, water, aarde licht en lucht. De elementen waar de mensheid altijd al mee van doen gehad heeft. Het is een eindeloos gedoe en dat bevalt hem. Waarom weet ‘ie niet, maar ‘om het als mens te mogen blijven proberen, dat voelt zelfs als een zegening’. Wanneer een idee zoals een cirkel of een raster wordt verwaaid door de wind, wordt verbrand door vuur, zich oplost in licht, verteerd wordt door aarde of uitloopt in de regen, dan mislukt er niks, integendeel; het idee neemt zijn vorm aan in de realiteit. In dit gegeven zit voor Bas zowel de lol als de relevantie en de schoonheid tegelijk. Bas heeft geen hedendaagse urgentie, eerder een religieus motief, hopelijk voorbij de waan van de dag. Je ziet werken die gemaakt zijn met heel precies uitgelegde lucifers die op het doek zijn aangestoken, precies geplaatste druppels modder en water uit tientallen verschillende landen en cirkels gekrast met verschillende balpennen die verschillende tijd aan licht zijn blootgesteld. Bas is een bijzonder kind.